Siyahla Tanışmadan Önce - Zeynep Sayan

Çok özlüyorum

Dizimdeki yarayı dünyanın tüm acılarından

Daha büyük sandığım günleri.

Ve çok özlüyorum

Saçımda rengârenk tokalar olmasını,

Henüz siyahla tanışmamış olmayı.

Çok özlüyorum

Masallardan ibaret sandığım insanları,

Prenses olmak için beklediğim o uzak zamanı.

Ve çok özlüyorum

Duygularımı anlatmaya tek kelimenin yettiği günleri.

Şiirle tanışmamış olmayı da özlüyorum,

Kafiyesiz, uyaksız yaşamayı,

Her şeyi olduğu gibi bırakmayı.

Salt olmayı özlüyorum, saf olmayı.

Güzellikten konuşmayı,

Çirkini yalnızca bir renk sanmayı.

Çok özlüyorum seni tanımamış olmayı,

Dünyanın güzel şeylere sığmayan karanlığını bilmemeyi.

Çok istiyorum

Hayata yeniden başlamayı.

Bu kez dizimdeki yaraya ağlayacağım,

Tokalarım aynı değil diye üzüleceğim.

Bana siyahı giydirdiklerinde

Karanlığa ilk kez yenileceğim.

Masalların kendisi olacağım bu kez.

Komşunun oğlunu prens yapacağım,

Ama prenslerden nefret etmeyi öğreneceğim.

Her şeyi sekiz yaşıma kadar anlayacağım,

Ama seni tanımayacağım.

Ve bu kez

Büyüyünce üzülecek hiçbir şey bırakmayacağım.

Çocukluğumun içinde saklanacağım,

Dizimdeki yarayı kutsal bir iz gibi taşıyacağım.