San Ki Ben - İsmail Özcan

Biz seninle ayrı insanların dünyalarıyız Münevver

sesimi duyuramadıysam bağışla;

anlatırken ahvalimi

konuşmaya aşina değilim

karşı apartmanın duvarı senin gözlerinle dolu

bakarken birkaç tanesini incitmiş bile olabilirim

bana suçluymuşum gibi bak

bununla da yetinebilirim

Seni fark etmemle başlayan hiçbir yolculukta

sana varamadım

şehre darbe yapmışlar hayret

hayret! Cadde boyunca kimseye mağlup olmadım

görüyorsun yangın

tali acılardan vardığım esaslı kederler

ben bu dünyaya bir siren sesi getirmek istemiyorum

düğümlü kelimeleri de terle atamaz mıyız Münevver

İçimizden bir aralık daha geçiyor bak

bir aralık daha aralığını büyütüyor kendimle benim

susma Münevver

sen susunca kelime dağarcığım azalıyor

sen susunca

elma olup yere düşüyorum daha masal bitmeden

bana delirmişim gibi bak

benim

kendimden başka her şey olmak isteyen