Monolog - Dilek Bayram

İnsanlığın ruhu da karnı da açtı

Tanrının yokluğu hissediliyordu çokça

Sanal bir şaman ayininde

Gökte dolunayı görmesi gerekiyordu.

Yüzüne oturan hüzünle ağırlaşmış

Bedeni çok zor hareket ediyordu

Saflarına yeni kattıkları acemilerle

Hiç görülmemiş yerler

Henüz bestelenmemiş eserler

Hayal etmek ve ummak üzerine

Uzun bitmez münakaşalar…

Panik içindeki canlıların uğultusu

Az acındırma

Çok acındırma

Hiç acımama.

Gökte dolunayı bulamıyordu.