Katastrof - Fikret Yazıcıoğlu

cam ardında sesini duyuramıyor fotoğraf

ömrüne gün betimlerken

henüz ölmekte olan bir güvercinin

soğuk izbe otellerini bir bir yitirdiğim

o kente yakalanıyorum tarot kartlarında

ağzındaki ıslaklığı duyumsuyorum

naneruhlu akideler esiyor soluğunda

gamzene işli gülmenin bütün hâlleri

güzlük ne varsa al yanına ellerini bırak

hem biraz daha

edilmedik lakırdılar var yanımda

senin için doğuyor alkımlar

senin için bu turunç kokuları

uzanıp ellerimden tut

beni bu fotoğraftan kurtar