Gerçek Yap Düşümü Tanrım - Ece Dirhemsiz

Birtakım kör hevesler, onlar nabzımı yoklar ve giderler.

Su götürmez kaygılarımın koynunda, bir gülün özgürlüğü olur yüzün.

Hadsiz korkularımın çatısı altında bir kayboluşu anımsarım.

Ellerin uğrayacaksa şehrime boyarım neşesini kendinden menkul travmalarımın.

Yabana attığım dileklerimin, üç dilek hakkı daha var olur.

Dile derim, ne istersen onu dile.

Alışıktır çocukluğum, tek nefese sığdırır tüm arzularını.

Mum sönene kadar üfle oğlum, içinin yangınını.

Bakma öyle!

Hayalin rüyalarımı çürütür.

Çok bekledim inan,

Gerçek yap düşümü tanrım.

Bi’ çareyim kuşkularına, dudakların azat yankısı.

İsmim kimliksiz, kayıp bir çocuğun çağrısı.

Duyamazsın Canevi’m,

Duyamazsın sesini.

Kaybettiğin yerde ara sen de aşkın sık nefeslerini.

Birileri doğar oğlum, birileri ölür.

Birileri kavuşursa, birileri geç kalır.

Birileri geç kalan olmayı seçerse,

Birileri geç kalan olmayı sever.

Gözlerine yabancıyken, çok bekledim inan!

Yalancı bir yaz hapsetmişken gidemem o/andan.

Gerçek yap düşümü tanrım.

Ver bana dileğimi geri.