Devekuşu - Gönül Demircioğlu

Söndü kutup yıldızı, sarı geyiğin boynunda. Yutunca tavşanı semirdi dağ. Yerçekimsiz ağaçlar sırça aynıya. Cenin bağında sırlı baykuş. Sinekten romanlar, vızıltılı sözcükler. Doğdu lavtadan unutkan evler. Kaçıncı sahibi şu camdan bakan? Sabaha yankıdı ıssız caddeler. Düş buğusu kaldırımda. Ucu yırtık dün. Kül yerine et küreği, gelinciklendi takvim. Tozunda mermer, muşamba tozunda. Ayrık ayaklar sınıfta, yandı bağ. Tırnak batığı kareli mendil. Tren yolu yetmedi bavula. Ondan serildi çocuk saçına. Çalımdı saklı cebinde önlük. Sağım solum ebeyken ambarda insan. Ucuzluk biti pazar derisinde. Kürsüsü bayram yeri, cepheydi bir vakit. Numaralı kiminlik. Deve kuşları sardı bucağı, kumdan kaleler. Suskusu büyüyen ulak, simyası kırık. Dokuz ay olgunlaştırılmış öfke. Sessiz sinemada sabahsız köpekler. Söndü kutup yıldızı, sarı geyiğin boynunda.