Bir Külfettir Güzellik - Zeynep Sayan

Güzel şeyler oluyor olmasına,

Her sabah ekmek kokusu doluyor sokağa,

Kargolar zamanında geliyor mesela,

Birinin yerini unuttuğu şemsiye,

Bir başkasına gölgelik oluyor.

Güzel şeyler oluyor olmasına,

Yoldaki bir taş kaldırılmış geçen gün,

Sarı bir kedi yerleşmiş yerine,

Birisi içini çekip “ne güzel” diyor,

Biri aynı anda küfrediyor hayatına.

Ama bu düzen, bu yürüyüş, bu devam,

Ruhuma kazınan çirkinliği örtmüyor.

Bir çiçek dikip unuttuğum saksıda,

Kuruyup düşüyor yapraklar;

Bunu da bir nimet sanıyorum.

Güzel şeyler oluyor olmasına,

Gökyüzü hâlâ mavi mesela,

Birileri bulutları fotoğraflıyor,

Ama benim elimde hep aynı karanlık,

Düğüm atılmış iplerden başka ne var?

Yürüyor insanlar önümden,

Ellerinde çiçekler, çikolatalar, tebessümler.

Bense içimde bir anıt dikiyorum;

En sert taşlardan, en hüzünlü niyetlerle,

Kimse bakmasın, kimse anlamasın diye.

Güzel şeyler oluyor olmasına,

Ama ben artık o şeylerden biri değilim.