20 Yaş Ölmek İçin İdealdir - Zeynep Sayan

Henüz rüzgar sesini yalnızca yapraklara anlatıyorken

ve gece karanlığını insana bulaştırmamışken

aynaların kendini tanıyamadığı sabahlara varmamışken yüzün

bir boşluğun adını öğrenmeden hangi derinliğe düşeceğini bilmeden

Henüz kelimeler ağır bir yük olmaktan uzak

bir şarkının nakaratında kaybolacak kadar hafifken

ellerin karanlıkları tartacak kadar güçsüz

hiçbir sırt bir başka sırtın hançerini taşımamışken

gülüşler kavgadan önce son bir teselli değilken

Aşk bir kağıt gemiyi suya bırakmak kadar kolayken

evcilik oyunundaki saf roller gerçek sandığın kadar masumken

henüz dokunuşlar uçucu bir sevincin yankısı

ayrılıklar yalnızca oyunbozanlıkken

sevmenin büyümek anlamına geldiğini bilmeden

sevdanın bir dağın zirvesine tırmanmak kadar zor olacağını henüz duymamışken

Yağmur yalnızca saçlarını ıslatıyorken

henüz ruhunu delip geçen bir yankı değilken damlalar

kimseye inanmanın bir bedeli olmadığını sandığın o çağda

henüz yollar sonsuzluğun bir yanılsaması gibi uzanıyorken

Bilmiyorken sokakların yitip giden adımları hafızasında sakladığını

ve her köşe başının bir başka hayaletle dolup taşacağını

gökyüzü hayallerini parçalamamışken

bulutlar yalnızca çocuklara masal anlatıyorken hâlâ

Henüz zamanın seni görmezden geldiği bir saatte

yüreğin ilk hezimetini tatmamışken

ölüm yalnızca bir kitap cümlesiyken

ve hayat ucuz bir kahkaha gibi sığ değilken

Hırs dokunmamışken nabzına

ellerin henüz yıkmamışken tuttuğu ne varsa

düşmenin yalnızca dizlerde bir yara izi olduğunu sanıyorken hâlâ

Gülüşler içinde yankılanan bir acıya dönüşmeden önce

kimse sana daha erken dememişken

20 yaş ölmek için idealdir